De digitale ontwikkeling is disruptief gebleken voor bedrijfsmodellen. Vakanties boeken we anders, auto’s, vliegtuigen en wasmachines werken anders, lantarenpalen besparen energie door anders aan en uit te gaan, pompen worden automatisch aangestuurd om wateroverlast te beperken etc., etc. Door al die anders werken apparaten en processen heeft de digitale ontwikkeling ook zijn weerslag op onze structuren, ethische en technische normen, informatiemodellen etc.,etc.

Nederland is een vooruitstrevend land en er zijn honderden zo niet duizenden projecten waarin wordt getest hoe de digitale technologische ontwikkeling in te zetten is om de leefbaarheid van de openbare ruimte te verbeteren. En elk project regelt de basiszaken zelf. Een testproject dat gebruik wil maken van de technologische ontwikkeling vult de eigen randvoorwaarden in (ICT, techniek, cofinanciering) of schuift zaken nog even voor zich uit (standaarden, privacy, eigendom). De projectleider zoekt samenwerking met de markt voor de financiële middelen. Communicatie wordt opgezet en met wat extra presentaties en interviews wordt het project bij meer mensen bekend zodat de toevallige lezer ervan af weet en de test elders niet nog een keer gedaan hoeft te worden.

Van lieverlee komen we in de fase dat we erachter komen dat veel testen toch ook wel vaak op elkaar lijken te lijken. Bedrijven worden pilote fatigué (op zijn Frans klinkt pilotmoe net wat minder erg) na de zoveelste vraag of ze mee willen investeren in een klein smart city project. Alleen al voor de openbare verlichting wordt geschat, omdat we de kennis niet uitwisselen weten we dat namelijk niet, dat er meer dan 100 pilots zijn voor het schakelen en dimmen van de lantarenpalen om stroom te besparen en het gebruik van lantarenpalen om sensoren aan te monteren voor andere functies dan verlichting zoals parkeren, connectiviteit en gezondheid. Wellicht niet zo verrassend: elke keer wordt ongeveer hetzelfde aangetoond.

De randvoorwaarden die bij de pilot nog vooruitgeschoven konden worden, worden struikelblokken bij het opschalen van geslaagde projecten. In het groot kun je niet voorbijgaan aan privacy of de eigendom van data, heb je andere financieringsmodellen nodig, wil je standaarden om data uit te kunnen wisselen en zeker zijn van de kwaliteit van sensoren. Voor het opschalen zou het helemaal prettig zijn als er een infrastructuur is waarop de uitwisseling van data uit al die slimmigheid veilig kan plaatsvinden.

Om de opschaling en herhaling van projecten in mobiliteit, gezondheid, veiligheid, duurzaamheid te faciliteren ontbreekt een programma dat de essentiële randvoorwaarden organiseert en de lopende initiatieven ondersteunt en verbindt.

Het kabinet heeft een regeling opgezet met substantiële financiële middelen genaamd ‘Regio Deals’. Op smart city gebied is Nederland ook een regio. De Regio Deal voor Smart Cities kan de financiering zijn van een organisatie die de essentiële zaken voor de digitalisering van de openbare ruimte structureert en de vele initiatieven verbindt. Meer informatie over de Regio Deal: Smart Region Essentials is te vinden op de website.

Als je het eens bent met de noodzaak voor de regio deal voor een national programma, maak dan hier je ondersteuning bekend. 500 keer een blijk van ondersteuning zou prachtig zijn.